Künye
Firma: Meng Model (http://www.meng-model.com)
Ölçek: 1/72
Kit #: DS-003
Parçalar: 95 adet plastik enjeksiyon
F-102, Türk Hava Kuvvetleri’nde hizmet vermiş tek delta kanatlı uçak olması bakımından bizler için önemli bir yere sahip. Şimdiye kadar 1/72 ölçekte Hasegawa’nın dışa detay kitinden başka herhangi bir alternatifi olmayan bu kiti, zırhlı araçlarından tanıdığımız, uçak modelleri açısından açıkçası en başlarda pek adı duyulmamış olan Meng Model, 2012’nin son aylarında piyasaya surdu.
Üç bölümden oluşan bu değerlendirmede öncelikle modelin kendisi hakkındaki görüşlerimi, ikinci bölümde piyasada model için üretilmiş aksesuarları, üçüncü bölümde ise Türk Hava Kuvvetleri renklerinde modelin yapılmasını paylaşacağım.
Meng Model’in Japon deneysel uçaklarından sonra, ilk gerçek uçağı diyebileceğimiz bu modelinin, içe detay ve hiç çapak olmayan temiz bir baskısı var. Model üzerinde tüm panel detayları özenle işlenmiş, uçağın bazı kısımlarında ayrıca çok ölçülü şekilde perçin detayı da verilmiş.
Detay derinliği ve kalınlığı açısından ise modern Revell veya Academy F-8 seviyesinde olmasa da, oldukça başarılı.
95 parçadan oluşan kitin her bir plastik ağacı ayrı ayrı paketlenmiş, aynı şekilde çıkartma tabakası da koruyucu naylon içinde bulunuyor. Böylece hem kitin kutusunu açıp inceleyebiliyor, hem de kopan parçalar varsa kaybetmiyorsunuz. Ağaç ile parçalar arasındaki bağlantı noktaları çok kalın, ince parçaları ayırmak için mutlaka keski kullanmak lazım, aksi taktirde maket bıçağı ile uygulanacak stres ince parçaların zayıf noktalarından kırılmalarına sebep olabilir. Özellikle iniş takımı dikmeleri bu açıdan riskli.
Kutu
Kitin kutusu, Tamiya, Hasegawa, Trumpeter gibi firmalardan bildiğimiz üstten açılan bir tasarıma sahip. Hemen dikkat çeken bir özellik kutunun parlak veya eski Airfix kutuları gibi mat değil, yarı mat bir görüntüye sahip olması.
Kutu üzerinde, kitteki 3 çıkartma seçeneğinden biri olan 431. Av Önleme Filosu’na ait F-102’nin Tu-95 uçağına önleme yaparken, daha doğrusu kolunda uçarken hali resmedilmiş. Dikkatimi çeken, bu filo İspanya’da konuşlu iken Tu-95 ile karşılaşma olasılığının düşük olması, halbuki diğer seçenekler arasındaki 327. Av Önleme Filosu Grönland’da konuşlu olduğundan bu sahnenin her gün yaşanması çok daha normal idi. Kutunun kenarlarında çıkartma opsiyonu verilen üç filonun profil çizimleri bulunuyor. Ayrıca F-102 uçağı ve kitin özelliklerini anlatan birer paragraf metin de mevcut.
Kutu üzerinde dikkatimi çeken son husus ilk defa bir model kit kutusunda QR Kod görmüş olmam. Bu QR kod herhangi bir cihaza okutunca sizi Meng Model sitesine yönlendiriyor.
Yapım Kılavuzu
Kılavuz 14 sayfadan oluşuyor, kapak sayfası ve boyama / çıkartma aşamalarını gösteren 4 sayfa renkli, diğerleri ise siyah beyaz. Yapım kılavuzu bir kitap gibi sırttan zımbalanmış, yani harita gibi açılan alıştığımız planlardan biraz farklı, tezgahta daha az yer kaplaması açısından güzel bir tasarım. Son sayfalar dışarı doğru açılarak, boyama paterni ile ilgili 3 sayfayı yan yana görmenizi sağlıyor.
Kılavuzda parçaların ağaçtaki konumlarını gösteren bir kısım var, Asya merkezli firmalarda sıkça gördüğümüz ağaçları tek tek satın almak seçeneği için ise bir bilgi bulunmuyor.
Yapım kılavuzuna ek olarak Meng Model, kendi internet sitesinde yapım aşamalarını gösteren bir film yayınladı. Warfare in Scale sitesi ile ortak çalışmanın ürünü bu filmi sadece modelciliğe yeni başlamış arkadaşlar seyretmeli, diğerleri için ise zaman kaybı olarak nitelendiriyorum.
Boyama Paternleri / Çıkartmalar
Kitte 3 adet boyama paterni verilmiş. Bunların her üçü de Amerikan Hava Kuvvetleri (USAF) envanterinde görev yapmış filolardaki uçaklara ait. İlk ikisi önleme filolarında uçan griye boyalı (FS 16473) uçaklar; bunlar
- 431. Av Önleme Filosu Zaragoza Hava Üssü, İspanya
- 327. Av Önleme Filosu George Hava Üssü, Kaliforniya, ABD
sonuncu seçenek ise 497. Av Önleme Filosu’nda görev yapmış, Vietnam’da uçmuş SEA kamuflajlı bir uçağa ait.
Boya kodları sadece Hobby Color ve Mr. Color olarak verilmiş. Enteresandır SEA kamuflajlı uçak için Federal Standart kodları verilmiş olmasına rağmen, kılavuzun hiçbir yerinde grinin FS 16473 kodundan bahsedilmiyor, kısaca “Aircraft Grey” denmiş. SEA kamuflajlı bir uçakta kahverengi boya kodu olarak FS30219 verilmiş, halbuki FS30400 olmalı.
Boyama paterninde kanopi önünün tamamen burunla birleşecek şekilde siyaha boyandığı gösterilmiş, halbuki bu kısım buruna doğru incelen şekilde boyanmalı, ayrıca kokpitin iki tarafındaki kaymaz yüzeyi temsil eden siyah boyama olması gerektiğinden daha dar verilmiş.
Kılavuzda hava frenlerinin iç kısımları, dahili silah yuvası ve kapaklarının iç kısmındaki renk için doğru şekilde Interior Green belirtilmiş, ne var ki iniş takımı yuvası ve kapaklarının iç kısmı Interior Green değil Zinc Chromate renginde olmalı.
Çıkartmalar; mevzubahis 3 filoya ait işaretler, milliyet işaretleri ve temel servis / uyarı yazılarından (stencil) oluşuyor. Büyük bir tabakaya basılmış çıkartmalar birbirinden aralıklı yerleştirilmiş, böylece makasla bile rahatça kesilebiliyorlar. Dikey stabilizedeki filo patenlerinin ana rengi birinde kırmızı, diğerinde beyaz. İki seçenekte de modelciye dikey stabilizenin neredeyse tamamını boyatıp üzerine gelen işaretleri tek tek vermeleri daha yararlı oldurdu diye düşünüyorum, zira mevcut tasarımda hem sağ ve sol taraftaki çıkartmaların birbiri ile tam üst üste oturması zor, hem de büyük boyutlu olmaları sebebiyle bol miktarda Micro Set (ya da Tamiya Mark Fit) yardımıyla detayların içine yerleşmesi ile uğraşmak her zaman problem olmakta.
Hava girişlerinde boyanması gereken 1 cm yüksekliğinde ve oldukça eziyetli bir maskeleme gerektiren kısmı, çıkartma olarak vermeleri modelciye az 2 adam/saat kazandırıyor. Ne var ki kazanılan bu zamanı etrafına saracak şerit halinde bir kırmızı çıkartma vermedikleri için pitot tüpünü boyamaya harcıyorsunuz.
Milliyet işaretleri hizalama, renk ve boyut olarak doğru.
Uçak üzerinde, iniş takımlarındaki farlar haricinde olması gereken 12 ışık için şeffaf paça verilmediği gibi, kılavuz üzerinde de bu noktalar işaretlenmemiş. Kit üzerinde çok hafif içe veya dışa detay olarak vurgulanmış bu kısımları ayrıca boyamak için fotoğrafları referans almak gerekiyor.
Servis / uyarı yazılarının önemli olanları mevcut olmakla beraber, tam bir set olmaktan uzak. Trumpeter’in F-100 çıkartmalarında yaptığı gibi gözle görünmeyecek kadar küçük olan yazılarda birbirinin aynı Çince karakterler yan yana eklenmiş. Aksesuarlar bölümünde temin edebileceğiniz diğer çıkartma setlerinden bahsedeceğim.
Çıkartmaları verilmiş uçaklardan tek tek bahsedecek olursak:
F-102A-55-CO 56-1006 431. Av Önleme Filosu Zaragoza Hava Üssü, İspanya
Bu uçak mevzubahis filo işaretleriyle birçok yayında yer almış, gözümüzün alışık olduğu bir versiyon. Mevcut fotoğraflardan hareketle çıkartmalardaki sarının aslında daha çok portakal rengine bakması gerektiği görülüyor.
Kitteki üst ve alt ACL ışıklarının kesilmesi lazım zira bu modifikasyon filo kal olduktan sonra 1967 yılında yapıldı.
Bu filo pitot tüplerini planda gösterildiği gibi dönen şerit seklinde değil kırmızı-beyaz-kırmızı-beyaz-kırmızı seklinde boyamıştı. Yani bu konuda kutu üzerindeki resim doğru, boyama kılavuzu yanlış.
F-102A-45-CO 55-3380 327. Av Önleme Filosu George Hava Üssü, Kaliforniya, ABD
Filo 1958’de Thule Hava Üssü’ne intikal edince uçakların kırım geçirdiğinde kar üzerinde yerlerinin daha kolay tespit edilebilmesi için kuyrukları kırmızıya boyandı , dolayısıyla kuyruktaki kırmızı beyaz yıldırım amblemleri silindi. Bu itibarla uçak filoya teslim edilmesi ile intikal arasındaki birkaç aylık dönemi yansıtan paternde.
Seçenekler içinde en eski konfigürasyondaki uçak bu; 1958 yılındaki durumu yansıtması açısından, kitteki üst ve alt ACL ışıklarının kesilmesi lazım zira bu modifikasyon 1967 yılında yapıldı. Aynı bağlamda kuyruk kancası 1960 yılından itibaren kullanılmaya başlandığı için bu uçakta kuyruk kancasını takmamak lazım. İlginç bir tesadüf bu uçak 1969 yılında Türk Hava Kuvvetleri’ne transfer edilmiş.
Bu filodaki uçakların pitot tüpleri boyama paterni kılavuzda gösterildiği gibidir.
Bazı filolar pitot tüplerini damalı boyamışlardır, mutlaka yapılacak uçağa göre kontrol etmenizi tavsiye ederim, fotoğrafta 1950’li yılların hurilerinden Barbara Lang pitot tüpünü incelerken görülüyor.
F-102A-60-CO 56-1136 497. Av Önleme Filosu
Başlıkta üs ismi veremedim zira bu filo 1964’te dağıtıldığı için, kılavuzda belirtildiği gibi 1970 yılında mevcut değildi. 56-1136 dahil olmak üzere uçakların çoğu 1964’te kardeş 496. Av Önleme Filosu’na devredildiler. Ne var ki bu filo da 1 Ocak 1970 tarihinde kapatıldı ve tüm uçaklar Kaliforniya ANG’ye aktarıldı. Bu itibarla kılavuzdaki filo ve tarih bilgisi yanlış. Ben olsam California ANG 196. Av Önleme Filosu, 1971 yazardım. Zira uçağın sırtındaki beyaz UHF anteni 1970 senesinin sonunda uçaklara uygulanmaya başlandı. Doğrusu en erken 1971 dedik, bu itibarla uçak üzerinde o yıla kadar yapılan tüm iyileştirmeleri modelde uygulamak lazım. Bunlar 1963’te uygulanmaya başlayan IRST, 1965’te uygulanmaya başlayan ve kitte bulunmayan data link antenleri, 1967’de uygulanmaya başlayan ACL ışıkları, burnun altındaki TACAN anteni ve sırttaki UHF anteninin arkasındaki yeni IFF anteni şeklinde. Kitte bu iyileştirmelerden sadece data link antenleri, TACAN ve IFF anteni eksik. Bunlar da plastik parçalardan kolaylıkla eklenebilir.
F-102 anten konfigürasyonu
AN/ARN-21 Tacan Anteni
AN/ARC-34 UHF Anteni
Bu uçak dahil olmak üzere Avrupa’da görev yapan F-102’ler 1965 yılından başlayarak SEA renklerinde boyandılar, bu sebeple her SEA boyamaya sahip F-102 görünce Vietnam harekâtına katıldı şeklinde bir yorum yapmak doğru olmaz. Vietnam harekâtı demişken, her ne kadar spesifik olarak bu uçakta bulunmasa da Güneydoğu Asya’ya intikal eden havada yakıt ikmali kabiliyeti kazandırılmış uçaklardan birini yapmak için gerekli parçalar kitte verilmemiş.
Kokpit ve Kanopi
Kokpit temel parçalardan oluşuyor.
Ön panel kabartma olarak verilmiş, bu ölçekte panel göstergelerini boyamak mümkün olmadığı için verilen çıkartmayı yapıştırmak daha pratik olacaktır.
Kılavuzda radar ekranını sarı boyayın denmiş, doğrusu turuncu renk olmalı ama siz isterseniz siyaha boyayın zira bu parçada radar ekranının üzerine gelen karartma kısmı mevcut.
Fırlatma sandalyesinde kemer verilmemiş, bu iyi bir haber zira pilot eklemek isteyen de, PE kemer eklemek isteyen de önce koltuktakileri kazımak zorunda kalmayacak.
Kokpitte göze çarpan en bariz eksiklik gaz kolu, ayrıca genelde hep katlanmış olarak uçulsa da optik nişangâh için şeffaf parça verilmemiş. Bu eksikliği gözünüzde büyütmeyin, 1.5×1.5 mm bir asetat ile hemen çözebileceğiniz bir durum. Yan konsollar için herhangi bir çıkartma yok, kabartmalar da biraz silik, o sebeple siyaha boyayıp öyle bırakmaktan başka çare yok.
Kanopi iki parça halinde verilmiş. Ön kısımdaki cam ısıtma şeritleri kalınlık ve birbirlerine olan mesafe açısından çok başarılı.
Kanopinin hareketli kısmında ise yan camlar çok hafif dışa doğru bombeli olmalı, yine de bu ölçek için çok zor fark edilecek bir detay olduğu için eksiklik olarak nitelendirmek istemiyorum.
Boyama planında belirtilmemiş ama kanopinin ön sabit kısmı camgöbeği renginde boyanmalı. Tamiya’nın şeffaf mavisini biraz da yeşil ile karıştırarak uygulanırsa istenen sonuç elde edilebilir. Kanopinin arka kısmı ise uçakta plastikten imal edildiği için herhangi bir renklendirmeye gerek yok, müzelerdeki bazı uçaklarda uzun senelerin UV etkisi sebebiyle bir sararma görülüyor, halbuki faal uçaklarda böyle bir şey yoktu.
Gövde
Gövde oldukça klasik şekilde sağ ve sol olarak iki parça verilmiş, uçağın sırtında kaybedecek çok detay olmadığı için neden günümüz kalıp teknolojisi sayesinde tek parça verilmemiş diye şikâyet etmeyeceğiz, çünkü biz modelciyiz.
Beni asıl rahatsız eden dikey stabilizenin sağ tarafının, sol taraftaki bir detayın içine yerleşecek şekilde verilmiş olması, yerine harika şekilde otursa bile mutlaka macun gerektirecek bence gereksiz bir işgüzarlık. Bununla beraber kuyruktaki hava freninin iç detayları şahane, hiçbir kalıp izi yok ve doğru açıda açık durması için hareket ettirici kollar yekpare verilmiş.
Uçağın karnında ise tek parça olan kanat, silah yuvası ve egzoz hizasında gövde ile birleşiyor.
Modelde daha ileri senelerde yapılan modifikasyonlar arasında bulunan IR hedef takip alıcısı (IRST), durdurma kancası gibi detaylar mevcut fakat SAGE data link antenleri ve daha sonraki senelerde eklenen TACAN ve IFF anten konfigürasyonları mevcut değil.
Hava girişleri iki parça halinde verilmiş, bu gözüktüğü kadarının tesviyesini rahat yapmayı sağlıyor, ne var ki modern kitlerde olduğu gibi hava girişi motora kadar uzanmıyor.
Gövde altında ACL ışığı için verilen çıkıntı aslında tam ortada değil sola doğru olmalı.
Burunda sol tarafta hücum açısı alıcısının olması gereken yerde bir halka detayı verilmiş, ama kendisi mevcut değil.
Gövde üzerindeki bakım kapaklarının konumları ve şekilleri oldukça doğru, herhangi birine müdahale etmeye gerek yok.
Dikey stabilizenin üzerindeki panel çizgileri ve kapakların konumları da doğru olarak modellenmiş.
Dikey stabilizedeki tek hata, hava frenine doğru gerçek uçakta olmayan çıkıntılar. İncelediğim hiçbir blok uçakta bu çıkıntıları göremedim.
Gerçek uçakta egzozun her iki tarafındaki bombelerin hücum kenarları ön tarafta kanada kadar iniyor, modelde bu kısım ise kanada varmadan gövde ile aynı formu almış. Bence kitteki en önemli yapısal eksiklik bu.
Kanatlar
F-102 uçaklarında iki tip kanat ucu kullanıldı. İlk versiyon olan Case X’de kanat ucu çok hafif yukarı doğru açı yapar, Case XX’de ise hücum kenarından başlayarak kanat ucuna doğru artan şekilde aşağıya doğru bir eğim vardır. Case XX uçaklarındaki elevonlar da daha uzundur.
Seri numarası 53-1790 ile 56-1316 arasında olan uçaklarda Case X; 56-1317 ile 57-0909 arasında olan uçaklarda ise Case XX kanat kullanılmıştır. İyi haber hiçbir Case X uçak, daha ilerideki yıllarda Case XX kanat ile teçhiz edilmemiştir.
Elimizdeki model Case X kanatlı (Turk Hava Kuvvetleri versiyonu oluyor), Meng bu senenin ikinci yarısında yaptığı gibi Case XX kanatlı model de çıkarabilmek için kanat uçlarını ve elevonları ayrı bir ağaçta (E) vermiş.
Bu kanat ucu meselesinin altından çok da iyi kalkmışlar, fotoğraflar aslında tam gösteremiyor ama açılar, şekiller doğru.
Faal uçaklarda, özellikle hidrolik takat yokken elevonlar birkaç derece düşük duruyorlardı, ne yazık ki kitte elevonları düşürmek için biraz kesip biçmek gerekiyor.
Daha önce belirttiğim gibi kanat uçlarındaki ışıklar için şeffaf parça verilmemiş.
Kanatların alt kısmındaki detaylar ağırlıklı olarak kanat içi yakıt tankının kapaklarından oluşuyor. Bu kapakların yerleri doğru ama şekilleri ekseriyetle yanlış, bazısı olması gerektiğinden daha geniş, bazısı daha dar, bazısı yuvarlak olması gerekirken köşeli, düzeltilecek gibi de değil, ya böyle yaşayacaksınız ya da kanadın altını tamamen yeniden çalışacaksınız. Kapakların üzerindeki içe detay perçin delikleri de aslında kanat boyunca devam etmeli.
Kanatların üst kısmında hücum kenarları doğru, kanat üstündeki 3 adet içe detay çizgi de olması gereken yerde.
Gövde bölümünde belirttiğim gibi parçaları herhangi bir çizim üzerine oturtup, iniş takım yuvaları 1 mm önde, kanat ucu 2 mm kısa gibi tespitler yapmaktan kaçınıyorum. Modeli yaparken gerçek uçak üzerinde bazı temel noktalardan ölçüm alacağım.
İniş takımları
Ön iniş takımı yuvası yekpare verilmiş, hem bu kısmın hem de ön iniş takım kapağının detayları gayet güzel.
Buradaki tek eksik, iniş ışığının etrafındaki metal kafes yapısı.
Ana iniş takımı yuvası ise motorun altında yekpare şekilde, diğer kısmı ise kanatların altı ile birleşik şekilde verilmiş. Ben hidrolik ve elektrik bağlantılarının minimum düzeyde verilmiş olmasını olumlu karşılıyorum zira boyamak çok zor oluyor, modelciler tel kullanarak bu detayları istedikleri gibi ve 3 boyutlu olarak ekleyebilirler. Ana iniş takımının iç kısımda kalan kapaklarını hareket ettiren kollar kitte eksik, bununla beraber kapakların iç kısımlarındaki detaylar bu ölçek için çok başarılı.
Dikmeler yine detaylı ve en önemlisi kalıp izi çok az. Tekerlekler de aynı şekilde detaylı, ön dikmedeki tekerlek jantındaki boşluklar, gerçeğine uygun şekilde modelde veriliyor. Yalnız bu jant ilk dönemlerde kullanılan versiyon, daha sonra kullanıma giren parmaklı jant kitte verilmemiş.
Dahili Silah Bölümü
F-102’de dahili silah bölümü aslında birbirinden bağımsız 3 ayrı kısımdan oluşuyor, her kısım için ayrı kapaklar verilmiş. Kapakların içindeki 2.75” roketlerin yerleştirildiği kısımlar içe detay olarak verilmiş ayrıca yapısal kısımlar gayet güzel detaylandırılmış. Dahili silah bölümünün zemini ile ön ve arka duvarlarında ise detay yok, ne var ki AIM-4 Falcon füzeleri takıldığında muhtemelen bu kısımlar hiç gözükmeyecek. AIM-4 Falcon füzeleri hem normal pozisyonlarında, hem de trapezin ucunda dışarı çıkmış şekilde uygulanabiliyor.
Güzel detaylardan biri bu kısmı tamamen kapatan yekpare bir parça da verilmiş, isteyen modelciler böylece 6 adet kapağı belirli açılarda yapıştırmak zorunda kalmıyor.
Motor
J-57-P-23 motorunun A/B kısmı oldukça detaylı, ayrıca egzoz kısmı da bu ölçek için gayet güzel.
F-102 gövdesi ilerideki yıllarda hizmete girecek daha yüksek takatli ve daha geniş olan J-67 motoruna göre tasarlanmıştı. Ne var ki bu proje iptal olunca F-102’ler hizmet ömürlerini çapı daha dar olan J-57’lerle tamamladılar. Bu sebeple motor egzozu ile gövde arasında bariz bir boşluk mevcut. Kitte bu boşluk verilmemiş egzoz çapı gövdeye tam oturuyor.
Mühimmat ve harici yükler
F-102, Kıtalararası Balistik Füzelerin (ICBM) henüz tam anlamıyla menzil ve hedef hassasiyeti (CIP) açısından gelişmediği yıllarda, Sovyetlerin nükleer bombaları yüksek irtifadan uçan çok sayıda bombardıman uçağıyla hedeflere ulaştırmasını engellemek amacıyla tasarlanmıştı. F-102 bu amaç doğrultusunda hedefi tespit için güçlü bir radara ve uzak menzilden angaje olmak için füzeler ile teçhiz edilmişti. F-4 uçağının ilk modellerinde olduğu gibi F-102’de de top bulunmamaktadır.
F-102’nin ana silahı AIM-4 Falcon füzesidir. Gövde içindeki 3 silah yuvasında toplam 6 tane AIM-4 Falcon ve silah yuvalarının dış kapakları içinde 12 adet 2.75” roketler taşınabilmektedir.
Silah yuvasını açık yapmak isteyen modelciler için AIM-4C ve AIM-4D füzeleri verilmiş. F-102 uçağı AIM-4 füzeleri içinde sadece şunları taşıyabiliyordu:
AIM-4 radar güdümlü
AIM-4A radar güdümlü
AIM-4B IR güdümlü
AIM-4C IR güdümlü
AIM-4D IR güdümlü
AIM-26 radar güdümlü
önde A arkada D modeli
F-102 genelde ön istasyonlarda 3 adet IR güdümlü, arka istasyonlarda 3 adet radar güdümlü AIM-4 füze taşıyordu. Bu itibarla F-102 hizmet ömrünün ilk yıllarında AIM-4/AIM-4B daha sonraki yıllarda ise AIM-4A/AIM-4D taşıdı.
Kitte ise altışar adet AIM-4C ve AIM-4D füzeleri verilmiş ki her ikisi de IR güdümlü olduğu için yukarıda açıkladığım sebeplerden beraber taşınması çok anlamlı değil. Doğru bir silah yükü için –C modelini –A modeline çevirmek lazım. İyi haber yukarıda listelenen tüm alt modellerin boyu ve çapı, burundaki hedef tarayıcı başlığı haricinde aynı.
Kitteki AIM-4D modelinin boyutları, kanat ve başlık şekli yanlış. Füze olması gerektiğinden daha dar bir gövdeye sahip, manevra kanatçıkları dar, egzoz kısmı kısa, ön kanatçıklar alçak ve kalın, burun olması gerekenden daha uzun ve sivri, ayrıca arka kanatçıklar ile öndeki kanatlar arasındaki bağlantı kolları da mevcut değil, boyama planında en uçtaki IR tarayıcı kısmının siyaha boyanması gerektiği belirtilmemiş.
Kitten çıkan AIM-4C füzesinin de burnu -C için zaten yanlış, -A modeline çevirmek için yukarıdaki düzeltmeleri yapmak, ardından ön kısımdaki kanatçıklardan ilerisini kısaltmak ve burnu kütleştirmek gerekiyor. Ayrıca tüm füzeyi turuncu renge boyamak lazım.
Her iki füzenin de ön kanatçıkları, olması gerekenden kısa ve kalıp teknolojisinin sınırları sebebiyle kalın, ayrıca füzelerin arka kısmında kanatçıklar arasındaki boşluk füzenin gövdesine kadar inmeli.
Peki ne yapılabilir, öncelikle eğer imkânınız var ise Hasegawa setindeki Falcon füzelerini temin edin, onların gövde genişlikleri doğru, tüm uçar yüzeyleri kesin ve Evergreen’in 0.13 mm kalınlığındaki plastik tabakasını kullanarak baştan yapın, zira Hasegawa’nın da kanat profili yanlış. Hasegawa füzeleri bulamazsanız 2.26 mm çapında bir çubuk ile de füze gövdesini yapabilirsiniz.
AIM-4A ve AIM-4D füzelerinin şekli ve boyama paterni için İstanbul’daki Havacılık Müzesi’nde her iki füzeyi de görebilirsiniz.
Bazı F-102 uçakları, orta silah yuvasında nükleer başlıklı AIM-26 Nuclear Falcon füzesini (bu füzenin aynı gövdede konvansiyonel başlıklı modeli de mevcut) taşıyacak şekilde modifiye edilmişlerdir, füzenin daha büyük olması sebebiyle orta silah yuvasını kapatan kapakların içindeki 2.75” roket yuvaları iptal edilmiştir. Kitte ne bu füze ne de roket yuvaları bulunmayan bu kapaklar verilmemiştir. Eğer bir gün böyle bir versiyon yapmaya karar verirseniz aklınızda bulunsun, AIM-26 füzesinden 2 tane yükleniyor. Sağ ve soldaki silah yuvaları da boş bırakılıyor.
Harici yük olarak F-102 uçağında iki kanat altı istasyonunda 871 litrelik (230 US gallons) yakıt tankları mevcuttur. Kitte bu tanklar mevcut.
F-102 uçaklarında yakıt tankı dışındaki haricinde iki enteresan yük, AN/ALQ-72 ECM podu ve AN/ALE-2 Chaff dağıtıcısıdır. Her iki pod da sağ veya sol harici kanat istasyonuna takılabilmektedir. Her ne kadar bazı uçaklar bu podları taşımak için gerekli kablolamaya sahipse de uygulamada nadiren kullanılmışlardır. İlginç bir not olarak AN/ALQ-72 ECM podunun Türk Hava Kuvvetleri envanterindeki F-102 uçaklarına takıldığı Erdoğan Karakuş’un anılarında yer almaktadır.
Bir sonraki bölümde, model için üretilmiş aksesuarları inceleyeceğiz. Kitin tüm parçalarını aşağıda görebilirsiniz.
